ในพื้นที่หุบเขาอันห่างไกลความเจริญ ของ หว่างซูปี จังหวัดฮาซาง ประเทศเวียดนาม มีคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งได้ดึงดูดความสนใจเป็นพิเศษ เนื่องจากอายุของทั้งคู่ที่ห่างกันถึง 27 ปี และความรักของทั้งคู่ถูกคัดค้านอย่างหนักของคนทั้งหมู่บ้านเพราะกลัวว่าจะอยู่กันไม่รอดเพราะอายุห่างกันเกินไปและยากที่จะมีความสุขนั่นเอง
“อาซิง” วัย 26 ปี และ “เกีย” วัย 53 ปี พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านไม้เรียบง่าย ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีเฟอร์นิเจอร์หรูหรา แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น และเสียงหัวเราะทำให้คนทั้งหมู่บ้านต่างอิจฉาตาร้อนกันเลยทีเดียว
หง็อก ติญ เพื่อนของอาซิง เล่าว่า อาซิงเป็นกลุ่มชนชาติพันธุ์ เขามีนิสัยเรียบง่ายและซื่อสัตย์ เป็นที่รักของทุกคนในหมู่บ้าน แต่ชีวิตไม่ค่อยโชคดีนัก เมื่อสูญเสียพ่อไปตั้งแต่อายุยังน้อย และแม่ของเขาก็ทิ้งไป ปล่อยให้เขาและน้องชายอยู่ตามลำพังตั้งแต่อายุยังน้อย
เมื่อเติบโตขึ้น อาซิงตัดสินใจเดินทางจากบ้านเกิดไปยังฮานอย ทำงานเป็นคนงานก่อสร้างเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว ที่นี่เขาได้พบกับเกียหญิงวัย 48 ปี ซึ่งมาจากจังหวัดเดียวกัน เธอดูแลเขาเหมือนคนในครอบครัว ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจึงค่อย ๆ พัฒนาไปสู่ความรัก
อาซิง เล่าว่า ในตอนที่เขาตัดสินใจแต่งงานกับ เกีย ผู้คนในหมู่บ้านไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรง เพราะเชื่อว่าคงเป็นเรื่องยากที่จะมีความสุข แต่เขาไม่สนใจนัก เพราะมองว่านางเกียได้มอบความรักเติมเต็มสิ่งที่เขาปรารถนามาโดยตลอด
“ผมรวบรวมความกล้าถามเธอว่าอยากแต่งงานกับผมไหม? ตอนนั้นภรรยาของผมอายุมากแล้ว เธอลังเลที่จะตอบ พอเธอตอบตกลง ผมก็บอกเธอว่า ผมไม่มีพ่อแม่และครอบครัวก็ยากจน เลยไม่มีเงินสินสอดให้พ่อแม่ของเธอ โดยไม่คาดคิด เธอบอกว่าเธอไม่ต้องการสิ่งนั้นเลย” อาซิงกล่าว
ด้าน เกีย เล่าว่า มีหลายคนไม่เห็นด้วยกับความรักครั้งนี้ ผู้คนไม่เชื่อว่านี่เป็นรักแท้และมักบอกเธอว่า อีกไม่นานเขาจะทิ้งเธอไป เพื่อไปหาคนที่สาวกว่าและสวยกว่า
“มีคนบอกว่าถ้าคุณแก่และจน การแต่งงานกับชายหนุ่มก็เป็นแค่เรื่องหลอกลวง ผู้คนไม่เชื่อในความรัก มีคนบอกว่าอีกไม่กี่ปีอาซิงจะทิ้งฉันไปหาเด็กสาว แต่ฉันไม่สนใจ เพราะเรารักกันจริง ๆ” นางเกียกล่าว
สำหรับอาซิง ถึงชีวิตคู่จะลำบากแต่พวกเขาก็ไม่เคยยอมแพ้ เมื่อเวลาผ่านไปทั้งคู่ได้พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าความรักนั้นยืนยาว พวกเขาได้จดทะเบียนสมรสอย่างเป็นทางการ และมีลูกชายตัวน้อยด้วยกันหนึ่งคน
ปัจจุบัน นางเกียเป็นแม่บ้านคอยดูแลบ้านและลูกน้อย ด้านอาซิงนั้น บางครั้งก็ออกไปทำงานร่วมกับเพื่อน ๆ ในหมู่บ้านเพื่อหาเงินมาดูแลครอบครัว และถึงแม้ชีวิตยังคงเต็มไปด้วยความยากลำบาก อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็ก แต่บ้านหลังนี้กลับเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขอยู่เสมอ
